Cybercrime is de afgelopen jaren, mede door de digitalisering van de samenleving en recente technologische ontwikkelingen, aan een flinke opmars bezig. Het thema cybercrime krijgt dan ook een steeds prominentere plaats in criminologisch onderwijs en onderzoek. Belangrijke vragen zijn: wat valt er precies onder cybercrime? Hoe ziet de criminaliteit er uit en in welke opzichten verschilt het van traditionele criminaliteit? Wat is de invloed van AI op cybercriminaliteit en strafbaarstellingen? Wie zijn de daders en slachtoffers? En wat zijn de implicaties voor de toepassing van criminologische theorieën en voor de aanpak? Dit studieboek geeft antwoord op deze vragen. Experts van verschillende universiteiten en onderzoeksinstellingen in Nederland brengen in dit boek op een overzichtelijke en toegankelijke manier hun nationale en internationale kennis samen over het thema cybercrime. Voor deze tweede druk is het boek uitgebreid en zijn alle hoofdstukken grondig geactualiseerd, uitgebreid, vernieuwd en herzien. Dit studieboek is bedoeld voor (bachelor- en master)studenten én professionals die hun kennis over criminologische, technische en juridische facetten van cybercrime willen vergroten. Het boek is introducerend, overzichtelijk en tegelijkertijd ook verdiepend. Daarmee heb je alles wat je wilt weten over cybercrime binnen handbereik. Wytske van der Wagen is criminoloog met cybercriminaliteit als specialisme. In 2018 promoveerde zij aan de Rijksuniversiteit Groningen met haar proefschrift ‘From cybercrime to cyborg crime: An exploration of cybercrime, offenders, and victims through the lens of actor-network theory’. Daarna was zij een aantal jaren werkzaam als universitair docent Criminologie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Haar expertise ligt vooral op het gebied van daderschap, (cyber)criminologische theorieën en de nexus mens-technologie. Jan-Jaap Oerlemans is universitair docent Strafrecht aan de Universiteit Leiden en bijzonder hoogleraar Inlichtingen en Recht bij de Universiteit Utrecht. Hij publiceert al meer dan 10 jaar over de strafbaarstelling van cybercriminaliteit en de normering van digitale opsporingsmethoden. Lange tijd combineerde hij zijn academisch werk met de juridische praktijk. Oerlemans is redactielid bij het tijdschrift Computerrecht en lid van de expertgroep van het Kenniscentrum Cybercrime van het Gerechtshof Den Haag. Marleen Weulen Kranenbarg is universitair docent Criminologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Haar onderzoek richt zich voornamelijk op vier criminologische thema’s binnen cybercrime daderschap en de preventie daarvan: 1. verschillen met traditionele criminaliteit 2. de rol van online en offline peers 3. de rol van (ICT) onderwijs en 4. ethisch hacken en positief gebruik van ICT-vaardigheden. Al sinds 2014 is zij betrokken bij onderwijs op bachelor en masterniveau over cybercrime.

---

Inhoudsopgave:

1 Inleiding; 2 Cybercriminaliteit in criminologisch perspectief; 3 Verschijningsvormen van cybercriminaliteit in enge zin; 4 Verschijningsvormen van gedigitaliseerde criminaliteit; 5 Daderschap van cybercriminaliteit; 6 Cybercriminele samenwerkingsverbanden; 7 Slachtofferschap van cybercriminaliteit; 8 Criminologische theorieën en cybercriminaliteit; 9 Cybercriminaliteit en opsporing; 10 Interventies voor cyberdaders