Een tijdsdocument in woord en beeld over de strijd om het behoud van historische stadscentra tijdens de wederopbouw en over de metamorfose van het stadje Buren.

Net na de Tweede Wereldoorlog liepen er in het laatmiddeleeuwse Buren nog koeien door de straten en haalde je drinkwater bij de pomp. Een halve eeuw later zijn krotten gerestaureerd en stadsboerderijen riante woonhuizen. Nieuwbouw sluit naadloos aan bij de historische Oranjestad, waar Willem van Oranje in 1551 trouwde met Anna van Buren.

De rijkdom van een arme stad pluist op basis van uitgebreid archiefonderzoek de geschiedenis uit van de unieke restauratie van Buren in de Betuwe tussen 1946 en het eind van de twintigste eeuw. Onder leiding van de creatieve burgemeester Rudolf van Sandick en de eigenzinnige restauratiearchitect Kees Royaards, en met warme steun van Monumentenzorg en veel geld uit Den Haag krijgt een verpauperde, lang door conservatieve herenboeren bestuurde boerenstad nieuw leven.

Coosje Berkelbach en Menno Schenke spraken met ooggetuigen en ontdekten prachtige, nooit eerder gepubliceerde tekeningen. Zij ontrafelen de bijzondere geschiedenis van Buren in de context van ontwikkelingen in het rivierengebied en de landelijke Monumentenzorg.

Coosje Berkelbach (1960) is architectuurhistoricus, onderzoeker en schrijver. Menno Schenke (1950) is cultuurjournalist en schrijver.