Kan een werkgever eenzijdig de werknemer een – substantiële –
verlaging van het loon opleggen? Kan de werkgever eenzijdig de
arbeidsduur of de arbeidstijd fors verkorten? Kan de werkgever
eenzijdig de functie van de werknemer wijzigen en hem opdragen,
al dan niet met verlaging van het loon, deze andere functie te gaan
vervullen? Hoe werkt verlaging van een pensioenpremie bij de driehoeksverhouding werkgever-werknemer-pensioenfonds? Hoe gaan
we om met begrippen als solidariteit en redistributie in deze lastige
coronatijd? Deze en vele andere vragen passeren de revue in dit boek.
Nadat de Hoge Raad in 2008 het toonaangevende arrest Stoof tegen
Mammoet gewezen had, heeft hij de uitleg en toepassing van de
artikelen 7:613 BW en 7:611 BW door rechtspraak (Monsieurs tegen
Wegener uit 2011 en Fair Play uit 2019) verder ontwikkeld. Ook de
literatuur liet zich niet onbetuigd. Kenmerkend voor het thema van
de eenzijdige wijziging is dat het telkens weer beïnvloed wordt door
andere (arbeidsrechtelijke) vraagstukken zoals de uitleg van de cao,
de ondubbelzinnige instemming van de werknemer, de betekenis
van het incorporatiebeding, het binnen een overeenkomst tussen
partijen bestaande gerechtvaardigd vertrouwen (art. 3:35 e.v. BW)
ten aanzien van het bestaan van een arbeidsvoorwaarde, het medezeggenschapsrecht (de rol van de ondernemingsraad) en de al dan
niet vermeende toezegging door de werkgever aan de werknemer
(PontMeijer-arrest, uit 2018).
Dit alles wordt grondig uit de doeken gedaan door de auteurs.
Ribca van Wijngaarden en Bas Westerhout zijn beiden advocaat te
Amsterdam, Leopold Holtus werkt als senior stafjurist bij de rechtbank Midden-Nederland in Utrecht en Sjef de Laat is kantonrechter
bij diezelfde rechtbank geweest.