Nationale parlementen hebben verschillende bevoegdheden om Europese besluitvorming te beïnvloeden. Zij kunnen dit onder andere doen door de eigen regering te controleren op het Europese beleid. Nationale parlementen kunnen daarnaast direct met de Europese Commissie communiceren en kunnen door middel van de politieke dialoog hun standpunten overbrengen. Bovendien kunnen zij via de gelekaartprocedure aan de Europese Commissie laten weten dat voorgenomen nieuwe wetgeving een onderwerp omvat dat beter door de lidstaten zelf geregeld kan worden.

In dit boek wordt onderzocht in welke mate het Nederlandse parlement de naar nationaal en Europees recht toekomende bevoegdheden gebruikt om invloed uit te oefenen op Europese aangelegenheden. Hierbij wordt een vergelijking gemaakt met de bevoegdheden die het Duitse parlement heeft en toepast. Op basis van dit onderzoek wordt een antwoord gegeven op de vraag of het Nederlandse parlement zijn controle ten aanzien van Europese aangelegenheden kan verbeteren, al dan niet naar Duits voorbeeld.

---

Inhoudsopgave:

Hoofdstuk 1 Inleiding; Hoofdstuk 2 Van Europees naar nationaal; Hoofdstuk 3 Nederland; Hoofdstuk 4 Duitsland; Hoofdstuk 5 Nederland en Duitsland vergeleken; Hoofdstuk 6 Conclusie; 7 Bibliografie; Bijlage I. Procedure behandeling Europese voorstellen in de Eerste Kamer; Bijlage II. Prioritaire voorstellen uit wetgevings- en werkprogramma 2010 van de Europese Commissie; Bijlage III. Overzicht van voor de Tweede Kamer prioritaire voorstellen uit het wetgevings- en werkprogramma voor 2011 van de Europese Commissie; Bijlage IV. Kleine Anfrage; Bijlage V. Antwoord regering op Kleine Anfrage