Van toezichthouders wordt steeds vaker verwacht dat ze informatie over hun toezicht en onder toezicht
staande organisaties publiceren. Dat doen ze om burgers in staat te stellen keuzes te maken, om onder
toezicht staande partijen te bewegen zich aan wet- en regelgeving te houden en om verantwoording af
te leggen.

Een veel gehoord argument voor transparantie over toezicht is dat dit bijdraagt aan het vertrouwen.
Maar draagt transparantie wel bij aan het winnen van het vertrouwen van burgers? En doet het afbreuk
aan het vertrouwen in sectoren als de toezichthouder publiceert dat er veel mis is in de sector?
In Vergroot transparantie vertrouwen in het toezicht? krijgt de lezer aan de hand van kwalitatieve en
kwantitatieve analyses een diepgaand inzicht in de effecten van uiteenlopende vormen van transparantie
op het vertrouwen van burgers in drie toezichthouders en sectoren. Dit boek laat zien dat transparantie
bijdraagt aan het vertrouwen in de toezichthouder, zonder dat het afbreuk doet aan vertrouwen in een
sector, zelfs als er sprake is van ‘slecht nieuws’. Er zijn echter wel verschillen tussen toezichtsdomeinen,
waardoor in een aantal situaties andere communicatiestrategieën juist passender zijn.

Dit is een uitgave in de reeks ‘Handhaving en Gedrag’.
Handhaving en Gedrag is een interdepartementaal samenwerkingsprogramma en is opdrachtgever
voor gedragswetenschappelijk onderzoek relevant voor handhaving en naleving van regelgeving.
Het programma bouwt aan wetenschappelijke kennis over mechanismen die ten grondslag liggen aan
naleving of overtreding van regelgeving en de wijze waarop de overheid dit gedrag kan beïnvloeden.
De centrale vraag is hoe het nalevingsgedrag van burgers, bedrijven en instellingen kan worden
verklaard vanuit de kenmerken en motieven van de doelgroep en de omgevingsfactoren, waaronder
de handhaving. Daarmee draagt het programma bij aan de kwaliteit van de handhaving.