De Internationale Arbeidsorganisatie (ILO) werd opgericht in 1919 vanuit de gedachte dat sociale rechtvaardigheid een voorwaarde is voor duurzame vrede. Op 7 februari 2019 werd in Leiden de honderdste verjaardag van de ILO gevierd. In deze bundel zijn bijdragen opgenomen over het thema van het eeuwfeest, de toekomst van werk en de toekomst van de ILO.

Met een toenemend aantal flexwerkers aan de ‘onderkant’ van de arbeidsmarkt, voortschrijdende globalisering en het ontstaan van nieuwe vormen van werk – platformarbeid, zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers) – staat de toekomst van werk in het middelpunt van de belangstelling. Waar gaat het heen, en belangrijker: waar moet het heen?

De ILO heeft zich als internationale organisatie bewezen. Vrijwel alle landen van de wereld zijn lid, een behoorlijk aantal van de Conventies is geratificeerd. Een van de uitdagingen voor de komende eeuw vormt de verhouding van de ILO met multinationale ondernemingen, die in grensoverschrijdende productieketens (‘global supply chains’) de dienst uitmaken. Dat geldt, mede tegen die achtergrond, ook voor het toezichtmechanisme van de ILO. Is de tijd rijp voor een ‘global social label’ of de oprichting van een internationale arbeidsinspectie?

Yvonne Erkens is universitair hoofddocent, beiden zijn verbonden aan de afdeling Sociaal recht van de Universiteit Leiden.

Paul van der Heijden is hoogleraar internationaal arbeidsrecht en voormalig voorzitter van de Committee on Freedom of Association van de ILO.